مرکز فیزیوتراپی و توان بخشی توان پویا

دیسک کمر یک علامت شایع است، زیرا تقریباً 80? از جمعیت یک بار در طول زندگی خود دچار یک دوره می شوند. در بسیاری از تفاوت های کمردرد، شایع ترین علت انحطاط بین مهره ای است که منجر به فتق دیسک کمر و بیماری دژنراتیو دیسک می شود. این فعالیت ارزیابی و مدیریت فتق دیسک کمر را بررسی می کند و نقش تیم مراقبت های بهداشتی را در ارزیابی و بهبود مراقبت از بیماران مبتلا به این بیماری مورد بحث قرار می دهد.

مقدمه کمردرد (LBP) یکی از شایع ترین شکایات ارائه شده در سطح جهان است، زیرا تقریباً 80? از جمعیت یک بار در طول زندگی خود دچار یک دوره می شوند. این بیماری بسیار شایع و ناتوان کننده سالانه بیش از 100 میلیارد دلار در ایالات متحده هزینه دارد. در میان بسیاری از تشخیص های افتراقی LBP، بیماری دژنراتیو دیسک و فتق دیسک کمر (LDH) شایع ترین هستند. تقریباً 95 درصد از فتق دیسک در ناحیه کمر در L4-L5 یا L5-S1 رخ می دهد.[1] ستون فقرات کمری شامل پنج مهره و دیسک بین مهره ای است که یک منحنی لوردوز ایجاد می کند. دیسک های بین مهره ای با لایه ها، ساقه ها و فرآیندهای مفصلی مهره های مجاور فضایی را ایجاد می کنند که در آن اعصاب نخاعی خارج می شوند.

[2] دیسک های بین مهره ای از یک هسته پالپوس داخلی (NP)، حلقه بیرونی فیبروزوس (AF) و صفحات انتهایی غضروفی تشکیل شده است که دیسک را به مهره های آن متصل می کند. هسته پالپوزوس ساختاری ژل مانند است که تقریباً 80? از آب تشکیل شده است و بقیه آن توسط کلاژن نوع 2 و پروتئوگلیکان ها ساخته شده است. پروتئوگلیکان ها شامل آگرکان بزرگتر است که مسئول حفظ آب در هسته پالپوزوس است. همچنین، ورسیکان را فراهم می کند که به اسید هیالورونیک متصل می شود. این ماتریکس آبدوست مسئول حفظ ارتفاع دیسک بین مهره ای است. حلقه فیبروزوس یک ساختار حلقه ای شکل است که هسته پالپوزوس را احاطه کرده است. از بافت همبند فیبری بسیار سازمان‌یافته، متشکل از 15 تا 25 ورقه روی هم از لاملاهای عمدتاً کلاژن با پروتئوگلیکان‌ها، گلیکوپروتئین‌ها، فیبر الاستیک و سلول‌های بافت همبند که این محصولات ماتریکس خارج سلولی را ترشح می‌کنند، ساخته شده است. قسمت داخلی آنولوس فیبروزوس عمدتاً از کلاژن نوع 2 ساخته شده است، در حالی که قسمت بیرونی بیشتر از کلاژن نوع 1 است.

اتیولوژی دژنراسیون دیسک معمولا با فتق دیسک همراه است. با افزایش سن، فیبروکندروسیت‌های دیسک دچار پیری و کاهش تولید پروتئوگلیکان می‌شوند. این کاهش پروتئوگلیکان ها منجر به کم آبی و فروپاشی دیسک، افزایش فشار بر روی حلق? فیبروزوس، در نتیجه پارگی و شکاف و در نتیجه تسهیل فتق هسته پالپوزوس می شود. بنابراین، هنگامی که استرس های مکانیکی تکراری روی دیسک اعمال می شود، منجر به شروع تدریجی علائمی می شود که تمایل به مزمن شدن دارند. از طرف دیگر، اضافه بار محوری نیروی بیومکانیکی زیادی را روی دیسک سالم اعمال می کند که ممکن است منجر به اکستروژن مواد دیسک از طریق یک حلقه فیبروزوس خراب شود. این آسیب‌ها معمولاً منجر به علائم حاد شدیدتر می‌شوند.

درمان دیسک کمر از توان پویا، سایر علل کمتر شایع اختلالات بافت همبند و اختلالات مادرزادی مانند ساقه کوتاه است.

اپیدمیولوژی فتق دیسک کمر نسبتاً شایع است و سالانه 5 تا 20 مورد در هر 1000 بزرگسال وجود دارد. LDH در دهه سوم تا پنجم زندگی با نسبت مرد به زن 2 به 1 شایع است.[6]